کد مطلب:78185 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113

حکمت 390











و قال علیه السلام: «المنیه و لا الدنیه و التقلل و لا التوسل و من لم یعط قاعدا لم یعط قائما و الدهر یومان: یوم لك و یوم علیك، فاذا كان لك فلا تبطر و اذا كان علیك فاصبر.»

[صفحه 1323]

یعنی و گفت علیه السلام كه واقع شود مرگ، یعنی بر كسی و واقع نشود دنائت و پستی، یعنی از برای كسی و واقع شود كمی روزی و واقع نشود توسل جستن به خلق و كسی كه داده نشود به او مال دنیا، در حالتی كه عاجز و ناتوان از كسب و تحصیل است، داده نمی شود به او در حالتی كه قادر و توانا بر كسب و تحصیل است. و روزگار دو روز است: روزی است از برای نفع تو و روزی است بر ضرر تو، پس هرگاه باشد از برای نفع تو پس بی نهایت خوشوقت مباش و هرگاه باشد بر ضرر تو، پس صبر و شكیبائی پیش گیر كه منفعت در آن است.


صفحه 1323.